Η κοινωνία έχει σοβαρά προβλήματα. H πανδημία είναι ένα παγκόσμιο γεγονός, μια παγκοσμιοποιημένη απειλή και ένα μεγάλο κακό που έκλεισε τον πλανήτη όλο στα σπίτια του.

Κάποιοι όμως ακόμα ασχολούνται με Γρίβες και με Μακάριους και κλαίνε για τα απαγορευμένα μνημόσυνα. Δύο ηγέτες που έζησαν στην Κύπρο πριν 50 περίπου χρόνια, δίχασαν τον λαό, έσπειραν ανέμους για να θερίσουν άλλοι θύελλες, έφυγαν από τη ζωή χωρίς παιδιά και εγγόνια και παρέδωσαν ένα εσωτερικό μέτωπο με ίντριγκες, διαχωρισμούς και σκοταδισμό που συγχίζει τις νεές γενιές.

Από τότε πολλά άλλαξαν. Η Κύπρος μπήκε στην ΕΕ, ο άνθρωπος έκανε το ταξίδι γη-φεγγάρι συνήθεια, η επιστήμη πάντρεψε όλα τα έθνη και οι Ζάγκεμπεργκ και Γκέιτς έκαναν τα μακρά κοντά, ο κλάδος της κοινωνικής, ιστορικής και πολιτικής επιστήμης αναπτύχθηκε, οι γιατροί αποτελούν πλέον πιο ισχυρή δύναμη για τα κράτη από τους στρατιωτικούς και τους ιερείς και άλλα πολλά.

Ευτυχώς αυτοί οι κάποιοι, αυτοί που ακόμα βλέπουν μισό αιώνα πίσω, αποτελούν οικτρή μειοψηφία. Μειοψηφία τόσο στην κοινωνία, όσο και στα ΜΜΕ. Ευτυχώς!